Daar zijn we weer, met de meest simpele uitleg van de basisakkoorden. Vorige week leerde je in drie stappen de A-majeur spelen. Dit keer richten we ons op zijn verdrietige broertje: de A-mineur.
Onthoud dat alles met een prijs komt, zo ook de beheersing van je instrument. Worden je vingers snel beurs door het indrukken van de snaren? Lees deze tips over het voorkomen van zere vingers. Oké, eyes on the prize nu. Na deze week bestaat jouw arsenaal aan basisakkoorden uit vier! We hebben de E, de Em, en de A al besproken. De hoofdprijs van vandaag is de Am. Weet je wat de tweede prijs is? Je gitaar snel pakken en stemmen, dat is de tweede prijs.
Stap 1 – Stem je gitaar
Zoals altijd is de eerste stap het stemmen van je gitaar. Voor zowel voor pro’s als beginners geldt: een valse gitaar ontstemt je publiek. De meest gangbare stemming van een gitaar wordt de standaardstemming genoemd. Hiervoor kun je een stemapparaat gebruiken of een applicatie voor je telefoon, zoals KARANG.
Stap 2 – Bekijk het diagram van A-mineur
Om een akkoord te leren spelen, moet je eerst weten hoe deze er uitziet. Daar hebben we een akkoorddiagram voor. Een akkoord-wat?! Dat is een illustratie waarop een deel van de gitaarhals is getekend (zie hieronder). De verticale strepen van links naar rechts zijn de snaren E, A, D, G, B, e (snaren worden geteld van onder naar boven, dus de hoge e is de eerste snaar en de lage E is de zesde).
Je ziet ook doorzichtige cirkels aan de bovenkant. Deze geven aan welke snaren je open moet spelen. Het cijfer 1 geeft aan op welke fret het akkoord zich bevindt. Handig, want zo kun je je makkelijk oriënteren op de gitaarhals. Zoals je ziet speel je de Am in dit geval helemaal bovenaan de hals bij de eerste fret.
Stap 3 – Plaats je vingers in de juiste positie
De vingerzetting van de Am wordt aangegeven met de cijfers in de dikke zwarte bolletjes. Ter verduidelijking: de 1 staat voor je wijsvinger, de 2 voor je middelvinger, de 3 voor je ringvinger en de 4 voor je pink. Makkelijk toch? Mooi. Tijd om je gitaar erbij te pakken.
Voordat je begint met de vingerzetting, bedenk dan het volgende ezelsbruggetje. Weet je nog hoe je de E-mineur speelt? Pak dat akkoord eens. Gelukt? Schuif alle vingers nu een snaar hoger. Als het goed is staan je middelvinger en je ringvinger nu naast elkaar op de tweede fret. De middelvinger op de tweede fret van de vierde snaar (de D-snaar) en de ringvinger op de derde snaar (de G-snaar). Zit ie goed?
Mooi, zet dan je wijsvinger op de eerste fret van de tweede snaar (de B-snaar) en druk de gehele vingerzetting goed in. Sla nu alle snaren, vanaf de A-snaar, aan. Dit is dus de klank van de Am. Gefeliciteerd, je hebt weer een akkoord aan je basisskills toegevoegd!
Stap 4 (bonus) – Waar bestaat een Am-akkoord uit?
Je weet nu hoe je een Am kunt spelen. De vraag is: wat ga je nu doen? Ga je jouw net opgedane kennis toepassen op tracks geschreven in Am? Of lees je verder om te begrijpen waarom een Am-akkoord, volgens de muziektheorie, gespeeld wordt zoals je dat net geleerd hebt. Er is geen fout antwoord hier, wat je ook kiest.
Ha! Je bent nog niet afgehaakt. Goed zo. Houd je vast, want hier komt de theorierollercoaster. Elk akkoord is opgebouwd uit een aantal basiselementen: de grondtoon, de derde noot (terts), de vijfde noot (kwint) en de achtste noot (octaaf).
Het octaaf en de grondtoon zijn dezelfde noten, alleen verschillen ze in hoogte. De vijfde noot zorgt voor de power in de drieklank door deze harmonisch te ondersteunen. De derde noot geeft aan of een akkoord majeur of mineur is. Dit zegt iets over de bui waarin het akkoord is — majeur klinkt vaak opgewekt en mineur iets minder.
Stap 5 (bonus) – De toonladder van Am
Waarom geven we de noten binnen een akkoord zulke rare cijfers? Nou, dat komt doordat deze afkomstig zijn uit de toonladder van de desbetreffende toonsoort. Zo is de toonladder van de Am opgebouwd uit A (1), B (2), C (3), D (4), E (5), F (6), G (7) en A (8). Let op de cijfers die achter de noten staan. De 1 is de grondtoon, de 3 is de terts, de 5 is je kwint en de 8 is de verhoogde grondtoon, dus het octaaf.
Sla nog eens het Am-akkoord aan en let op welke tonen je nu daadwerkelijk gebruikt uit de toonladder. Je slaat een A, een E, een A en een C aan – dus grondtoon, kwint, octaaf en terts. Voor complexere akkoordconstructies bekijk je deze blogpost. Is dit moeilijk te bevatten? Maak je daar op dit moment niet druk over en speel lekker mee met tracks van Deep Purple en Chic. Happy jamming!
