Het Am-akkoord voor piano, gitaar en ukelele is een van de meest bekende drieklanken die je moet kunnen beheersen. Daarom gaan we je laten zien hoe je dit akkoord op deze instrumenten speelt op een aantal verschillende manieren. Bovendien duiken we in de magische wereld van muziektheorie om je kennis over dit akkoord te verbreden.
Focus van dit artikel
Weet je hoe laat het is? Het is tijd om over het Am-akkoord te praten. Dit is een van de allereerste akkoorden die je leert op piano, gitaar en ukelele. Toeval? Niet echt. Het Am-akkoord speelt een belangrijke rol in veel liedjes. Daarnaast is het een van de open akkoorden voor gitaar en ukelele. Op piano is het erg handig om met deze drieklank te improviseren aangezien deze uit enkel de witte toetsen is opgebouwd.
De Am bestaat uit drie noten: A, C, en E. Het is interessant om te vermelden dat we exact dezelfde tonen terugvinden in de C-majeur toonladder. Dit betekent dus dat de A-mineur een direct familielid is van de C-majeur. Ze vullen elkaar aan, waardoor een melancholische (A-mineur) doch een vrolijke (C-majeur) klank ontstaat.
Laten we even stoppen met de theorie en kijken naar de akkoorddiagrammen voor je favoriete instrumenten. De theoretische uitleg komt later. Als je hier bent gekomen om verschillende manieren van het spelen van een Am-akkoord op gitaar, piano of ukelele te leren, scroll dan gewoon naar het instrument van je keuze en kijk wat we voor je in petto hebben. Als je nieuwsgierig bent naar de theorie achter deze drieklanken en hoe je ze kunt omkeren, lees dan het laatste deel van deze blogpost.
Am piano-akkoord
Als je de piano begint te verkennen, is het Am-akkoord een goed begin. Allereerst kun je deze drieklank benaderen met alle witte toetsen, aangezien deze deel uitmaken van de Am-toonladder. Simpel gezegd: alle witte toetsen klinken goed in combinatie met dit akkoord. Ten tweede lijkt de C – ons oriëntatiepunt op het klavier – veel op het Am-akkoord. Eigenlijk zijn de twee familie en daardoor delen ze dezelfde genetica, of in dit geval noten.
Hier zijn drie manieren om het Am-akkoord op piano te spelen.
Als je naar de akkoordendiagrammen kijkt, wat valt je dan op? Ja ja, je zou kunnen zeggen dat we dezelfde noten (A, C, E) gebruiken, maar dan in een andere volgorde. Speel deze akkoorddiagrammen op de piano en luister goed naar hoe ze klinken. Ze hebben een beetje een andere vibe, nietwaar? In essentie is het nog steeds het Am-akkoord. Dit muzikale fenomeen wordt een omkering genoemd. Het is heel nuttig en handig om omkeringen te kennen. Waarom? Dat leggen we later wel uit. Jam een beetje op deze akkoorddiagrammen voor nu.
Am-akkoord op gitaar
Een van de basis open drieklanken op gitaar is het Am-akkoord. Dit akkoord kun je met plezier spelen met een open vijfde snaar en een open eerste snaar om dat volle geluid te creëren waar de Am om bekend staat. Of je beweegt over het fretbord om het Am-akkoord als barré-akkoord te spelen met alle zes de snaren die erbij horen. Een van de grote voordelen van het Am-akkoord op een in standaard E gestemde gitaar is dat de vijfde snaar een A is. Dit helpt om veel mooie akkoordvormen te pakken door deze open snaar in de bas te houden.
Hier zijn enkele voorbeelden van Am op gitaar.
Let bij het spelen van deze akkoorddiagrammen op dat het eerste diagram – waarbij je een open vijfde snaar en een open eerste snaar speelt – je kan helpen om een van de universele vormen voor mineur-akkoorden te onthouden. Zie ons blog over mineur barré-akkoorden. Pak je gitaar en probeer alle akkoorddiagrammen uit. Ze klinken anders door de verschillende posities op de gitaarhals, maar in essentie zijn ze allemaal het Am-akkoord.
Weet je nog wat we in het begin zeiden? We spelen al deze verschillende akkoordvormen, maar we gebruiken slechts drie noten: A, C, E. En de noot A staat altijd vooraan het rijtje. Maar wat als we de C of de E als eerste noot spelen? Klinkt interessant toch? Dat heet een omkering. Als je niet kunt wachten om te weten wat dit betekent, ga dan gewoon naar het muziektheoretische gedeelte aan het einde van dit artikel.
Am-akkoord op de ukelele
Het is zo leuk om het Am-akkoord op een ukelele te spelen! Door de stemming kun je de drieklank op veel open snaren pakken. Hieronder laten we je een paar verschillende manieren zien om dit akkoord te spelen. Ze klinken misschien een beetje anders, maar vergeet niet dat ze allemaal het Am-akkoord zijn.
We hebben deze figuren niet willekeurig gekozen. Alledrie zijn ze wat we in de muziektheorie een “omkering” noemen. Het is voor ons als ukelele spelers en gitaristen erg handig om dit muzikale fenomeen te kennen en te begrijpen. Waarom? Lees verder en alles wordt uitgelegd in het theoretische deel van deze blogpost.
Het skelet van het Am-akkoord
Het Am-akkoord is het middelpunt van veel liedjes. Daarom is het een van de eerste akkoorden die je leert als je een instrument gaat bespelen. De Am drieklank is het hoofdakkoord voor de A-mineur toonladder. Deze toonladder kun je heel gemakkelijk op piano spelen – hij bevat alle witte toetsen van de ene A tot de andere A die een octaaf hoger of lager ligt.
Laten we de toonladder eens nader bekijken: A (grondtoon), B, C (terts), D, E (kwint), F, G. De tonen A, C en E komen precies overeen met wat we in ons Am-akkoord spelen. Deze tonen vormen met andere woorden de basis van dit akkoord, een soort skelet. Onthoud deze volgorde. Nu is het – zoals beloofd – tijd om het over inversies, oftewel omkeringen te hebben.
Am inversies
Herinner je je het skelet van de Am dat we zonet noemden? Juist, het bevat de A (wortel), de C (derde) en de E (vijfde). Dit is de volgorde waarin deze noten in de toonladder van Am voorkomen. De akkoorddiagrammen voor piano, gitaar en ukelele, die we hierboven lieten zien, bevatten deze tonen. Maar wat als we je vertellen dat we ook met de volgorde kunnen spelen?
Laten we de eerste noot – de A – aan het eind zetten en kijken wat er gebeurt: C, E, en A. Probeer het en luister goed. Klinkt een beetje anders, hè? Nu is het de beurt aan de derde noot van de A-mineur toonladder om achteraan te gaan staan. Deze volgorde ziet er zo uit: E, A, en C. Als we de vijfde noot – de E – op het einde zetten, gaan we terug naar de oorspronkelijke volgorde. Het cirkeltje is dus rond! Deze combinaties met de derde noot (C) en de vijfde noot (E) in de bas worden inversies genoemd.
Zoals je inmiddels misschien al gemerkt hebt, genereert elke combinatie een nieuwe akkoorddiagram. Dus naast de oorspronkelijke basispositie krijg je twee nieuwe figuren, en al deze drie vormen zijn hetzelfde akkoord. Gaaf, hè? Voor piano en ukelele zag je deze inversies al in de bovenstaande diagrammen. Maar hoe zit het met de gitaar? “Wacht eens even. Waarom moet ik zoveel mogelijkheden weten voor één akkoord?”, horen we je al vragen. Goed punt! Het betekent dat je serieus bent over je muzikale ambities. Dus hier is waarom…
Waarom omkeringen spelen op gitaar?
Heb je ooit meegemaakt dat als je een liedje speelt, het heel moeilijk kan zijn om van het ene akkoord naar het andere te gaan, omdat ze ver van elkaar verwijderd zijn? Of wat dacht je van het tegenovergestelde: je verveelt je door een liedje te spelen dat steeds weer uit hetzelfde akkoord is opgebouwd? In beide gevallen kunnen inversies het antwoord zijn. Stel je voor dat je verschillende manieren kent om het Am-akkoord te spelen op de gitaarhals.
Als het gaat om snelle akkoordwisselingen, kun je gemakkelijk het akkoord kiezen dat dichterbij je volgende of vorige akkoord ligt. Hetzelfde geldt als je een beperkt aantal akkoorden hebt die je moet herhalen. Door gebruik te maken van inversies kun je het Am-akkoord steeds een beetje anders laten klinken. Daarom zijn inversies een goed hulpmiddel voor je gitaar skills.
Hier zijn speelvriendelijke inversies van het Am-akkoord op gitaar:
Een van de grote voordelen die gitaristen hebben is dat ze voor al deze akkoorden een open vijfde snaar kunnen blijven spelen. Yup, dat is een constante A in de bas waardoor het wat makkelijker is om de gaten op te vullen in de sound.
Je hebt net een aantal manieren geleerd om een Am-akkoord te spelen op piano, gitaar en ukelele. Nu is het tijd om je instrument te pakken en te gaan experimenteren met je vers opgedane kennis. Luister naar het geluid van de genoemde omkeringen en probeer ze toe te passen in songs die je al kent. Veel plezier, en happy jamming!
Alle muziektheorie verzorgt door Kirill Dumchenko
Teo creates content, which means he writes, a lot, about music, and all things interesting. When it comes to jamming, his weapon of choice is the bass guitar.
