We hebben afgelopen zondag allemaal een traan gelaten toen Conway Savage van the Bad Seeds, de band van Nick Cave, overleed na een strijd met kanker. De man op de toetsen laat een erfenis van delicate tracks na die we moeten onthouden en koesteren. Daarom hebben we vier nummers geselecteerd om mee te spelen.
Savage’s band de Bad Seeds blijft met verdriet achter. In hun officiële verklaring zeggen ze: “Bijna dertig jaar was hij lid van de Bad Seeds, Conway was de anarchistische rode draad door de live optredens van de band. Hij was erg geliefd door iedereen, zowel bandleden als fans”.
“Prikkelbaar, grappig, angstaanjagend, sentimenteel, hartelijk, zachtaardig, wrang, eerlijk, oprecht – hij was al deze dingen en had letterlijk ‘de gave van een gouden stem’, hoog en zoet en doordrenkt van soul.”
Never Going to See You Again – Conway Savage & Suzie Higgie
Savage begon al op jonge leeftijd met pianospelen in een van zijn ouders cafés. In een interview herinnert hij zich die periode als een “prachtige ontspanning”. Later begon hij zijn ‘gouden stem’ te gebruiken. In Never Going to See You Again – een samenwerking van Savage met singersongwriter Suzie Higgie – krijgen we een vrij goed voorbeeld van die ziel doordrenkte keel.
The Ones You Love – Conway Savage
Hoewel we Conway Savage allemaal kennen als de toetsenmeester van de Bad Seeds, had de artiest ook een solocarrière. Op de plaat Nothing Broken die in 2000 werd uitgebracht vinden we dit juweeltje: The Ones You Love. Een heel eenvoudig maar o zo delicaat liedje, geschreven in de toonsoort C.
Storms of Life – Conway Savage
Op zijn compilatiealbum Rare Songs & Performances 1989-2004 bracht Savage nummers uit die hij door de jaren heen had opgenomen. Een van deze nummers is Storms of Life. Deze melancholische ballade geeft je een gevoel van twijfel, vreugde en de drang om naar buiten te gaan en er wat van te maken.
The Willow Garden – Nick Cave & the Bad Seeds
En natuurlijk was er Nick Cave and the Bad Seeds. Een van de meest succesvolle acts uit Conway Savage’s carrière. Hij regeerde over de piano, het orgel en de microfoon als een echte krijger van de soul. We horen hem op vele nummers schitteren, bijvoorbeeld op The Willow Garden. Dit nummer verscheen in 1996 op het album Murder Ballads.
Deze artiest zal door iedereen gemist worden. En zoals zijn eigen band het in een anekdote mooi uitdrukt: “Op een dronken nacht, om vier uur ‘s ochtends, in een hotelbar in Keulen, zat Conway aan de piano en zong Streets of Laredo voor ons, in zijn zoete, melancholische stijl en de wereld stond even stil. Er was geen droog oog in het huis. Tot ziens Conway, er is geen droog oog in dit huis.”
Teo creates content, which means he writes, a lot, about music, and all things interesting. When it comes to jamming, his weapon of choice is the bass guitar.
