Zijn je vingertjes een beetje warm? Heb je al one-finger-push-ups gedaan? We hopen het voor je, want het is tijd voor barré-grepen. En waar barrés zijn, daar zijn ook pijnlijke vingertoppen. Gelukkig hoef je maar één greep te leren om twaalf mineurakkoorden te spelen.

In vorige blogposts hebben we het gehad over de basistheorie van barré-akkoorden en 12 barré-akkoorden aan de hand van slechts één vingerzetting. Je hoeft het wiel niet telkens opnieuw uit te vinden. Slechts drie grepen leveren 24 akkoorden op. Makkelijk, simpel en to the point. Zo rollen wij.

Het geheim van de E-mineur

In deel één van deze serie leggen we uit hoe je verder kunt bouwen vanuit de basis van het E-akkoord. Het enige dat je hoeft te doen is je wijsvinger zo sterk maken dat hij kan functioneren als vervanging voor de kam bovenaan de gitaarhals. Wat je daarna moet weten is welke noten bij welke frets horen. Daar hebben we een handige tool voor gemaakt zoals je hieronder ziet.

In dit artikel concentreren we ons op mineurakkoorden met een grondtoon op de lage E-snaar. Het principe is hetzelfde als bij de majeurakkoorden: pak een Em en sla ‘m aan. Zorg er voor dat je de volgende positionering van je vingers gebruikt: ringvinger op de tweede fret A-snaar en je pink op de tweede fret D-snaar. Zo houd je genoeg ruimte over om kracht te zetten met je wijsvinger, die straks plat gaat op de eerste fret als je de boel een toon omhoog gooit naar een Fm-akkoord.

 

Eén greep, twaalf mineurakkoorden  

We hebben het al stiekem voorgezegd, maar schuif nu je Em-akkoord een fret omhoog en compenseer voor de gitaarkam door je wijsvinger plat te leggen op de eerste fret. Ja druk alle snaren goed aan met die platte vinger. Het is geen prettig gevoel, maar als je er eenmaal aan gewend bent win je hard. 

Kijk nu goed naar de schematische weergave van de gitaarhals die we eerder benoemden. Als je deze combineert met de vingerzetting zoals die hierboven staat weergegeven dan kun je over het hele fretbord mineurakkoorden maken, zolang de grondtoon zich op de lage E bevindt.

Oefen, oefenen, oefenen

Klinkt allemaal een beetje te mooi om waar te zijn toch? Tja, in dit geval is het gewoon waar, dus wen er maar aan. Het belangrijkste is dat je deze basiskennis omzet naar de praktijk. Wat dat concreet betekent? 

Pak je gitaar en leer uit je hoofd welke toon zich onder welke fret bevindt bij de lage E-snaar. Die kennis gaat je echt heel veel ongemak schelen. Daarnaast is het belangrijk om je grip te verstevigen. Natuurlijk zijn daar shortcuts voor. Welke de beste is? Gewoon heel veel barré-akkoorden spelen. Easy peasy toch? 

 

Huiswerk

Oké we snappen dat je ook ergens de motivatie vandaan moet halen. Daarom zijn hier een paar nummers om je op weg te helpen. Zie het maar als huiswerk waar je dagelijks minimaal drie minuten aan moet besteden. Heb je jouw gitaar bij de hand? Mooi! 

Speel dan eerst maar even mee met I Hope You Dance van Lee Ann Womack. Het gaat er niet om of het jouw soort muziek is, maar om de fysieke training. En nu we toch bezig zijn, probeer Thank U, Next van Ariana Grande ook eens en Basket Case van Green Day en Paint It, Black van The Rolling Stones en … laatste, Soul to Squeeze van de Red Hot Chili Peppers. Hier is nog een extra challenge: pak de aangegeven basisakkoorden in deze nummers als barrés. Happy jamming!

Wat vind je van dit artikel?👍 👎Je hebt al gestemd!