Ga je deze zondag mee naar de Guitar Mash in New York? Volgens Mark Stewart, die het evenement organiseert, heeft jammen een magische uitwerking die we allemaal vanaf onze geboorte kunnen ervaren. En wij geloven hem! Mark is immers een multi-instrumentalist met jarenlange ervaring.
Hij heeft gewerkt met tal van artiesten als Simon en Garfunkel, Philip Glas, Bob Dylan en nog veel meer. We hadden het genoegen om hem een paar vragen te stellen over jammen, gitaarspelen en zijn gekste backstagemoment.
Herinner jij je de eerste keer dat je een gitaar oppakte?
Jazeker. Ik was negen. Mama bracht een Spaanse nylonsnarige gitaar mee naar huis. Het is de geur die ik me herinner. Ze heeft die gitaar nog steeds, we zijn nu 48 jaar verder. Als ik haar bezoek, speel en ruik ik met mijn negen jaar oude hersenen.
Kun je de magie van jammen uitleggen?
Het is een aaneenschakeling van gelukkige ongelukken en echte verrassingen. Je kunt het magie noemen. Je kunt het zien als wiskunde of de som der delen. Maar het is altijd geweldig.
Wat is het meest lonend aan het organiseren van evenementen zoals Guitar Mash?
Community-muziek maken is zo oud als de mensheid zelf. Het is een van de perfecte apps waarmee mensen geboren worden, en – als je het mij vraagt – mensen voor geboren zijn. We hebben weinig mogelijkheden om samen te jammen, dus zijn we tegenwoordig ondervoed. Met Guitar Mash dekken we de tafel en nodigen we mensen uit om weer deel te nemen aan de jam-magie.
Wat zijn drie van de coolste riffs die je ooit op een gitaar hebt gespeeld?
Te veel om op te noemen. En – als je goed oplet – zegt er dagelijks een nieuwe: ‘Hallo, alles goed? Hier ben ik’, tegen je. Dat maakt het zo mooi.
Denk je dat na al die jaren spelen je nog steeds kunt blijven leren?
Natuurlijk! Het is hetzelfde als de riffs. Er is altijd wel iets nieuws dat opduikt. En natuurlijk ben ik altijd blij om nieuwe benaderingen van het geluidmaken en het organiseren van die geluiden te ontdekken. Of het nu een jonge componist is of een oude meester. Elke ontdekking stelt de vraag: ‘Wil je meedoen?’ Nou … wil je dat?
Het openingsconcert en de eerste jam van Guitar Mash op 11 november 2012 in de City Winery in New York City.
Hoeveel uur per dag besteed je aan gitaarspelen?
Het hangt volledig af van de dag en wat er aan de hand is. Tijdens mijn tour zou ik zeggen dat ik tussen de twee en vijf uur speel. Dagen dat ik in de studio werk, denk ik dat ik tussen de één en acht uur speel.
Als ik thuis aan het oefenen ben met nieuwe muziek kan ik dat ongeveer vijf uur doen. Maar als ik thuis ben zonder nieuwe muziek om in te studeren zou ik zeggen dat één of twee uur jammen de max is. Ik besteed daarnaast ook veel tijd aan het maken van geluiden met andere instrumenten en geluidmakers.
Wie is je gitaarheld en waarom?
Mijn neef Cappy. Hij was de eerste man die ik zag spelen op een manier die iedereen in zijn wereld meenam. Het was de vrijgevigheid waarmee hij dat deed die me versteld deed staan. De gitaar was zijn voertuig.
Als je drie akkoorden moest kiezen, welke akkoorden zouden dat dan zijn?
Em, Am en C. Dit zijn de eerste drie akkoorden die mijn moeder me geleerd heeft.
Wat is je gekste backstagemoment?
Het flashen van Jamey Haddad backstage net toen we het podium voor het Edinburgh Castle in Schotland opliepen om te spelen. Hij had durven suggereren dat ik niet ‘goed gekleed’ was onder mijn Schotse kilt. Ik liet hem zien dat het tegendeel waar was. Hij kon nauwelijks de eerste melodie van Bridge Over Troubled Water spelen, zo hard schoot ‘ie in de lach.
Wat is uw guilty pleasure? Wees niet verlegen, zelfs als het Britney Spears is. De mijne is Heartbeat van Don Johnson.
Bread. David Gates & Bread. Dat vond ik altijd al tof.
