Barré-akkoorden zijn pittige dingen. Wil je ze beter leren begrijpen dan moet je de theorie er achter snappen. Anders ben je telkens dezelfde handeling aan het instuderen alsof het de eerste keer is. In dit artikel leer je twaalf mineurakkoorden spelen met slechts één greep.
Hier is een compleet logisch klinkende redenering: elk akkoord heeft zijn eigen vingerzetting op de gitaarhals. Sounds about right, toch? Of misschien toch niet als je even rustig de tijd neemt om het voor je te zien.
Een simpel rekensommetje
Een simpel rekensommetje, gebaseerd op het net aangevoerde statement, wijst uit dat je dus minimaal 24 unieke grepen op de gitaarhals moet leren – twaalf tonen vermenigvuldigd met twee, want majeur en mineur. En stel nu dat je ook nog eens rekening moet houden met de snaren waar de grondtoon van je akkoord op ligt? Dat is dus 24 akkoorden maal zes snaren…
Ja, dat zijn dus 144 unieke grepen op de gitaarhals. En dan hebben we het alleen over majeur- en mineurakkoorden. Je kunt hier klikken voor een overzicht van alle akkoorden en die helemaal uit je hoofd stampen. Of… je leest deze blog gewoon en bespaart jezelf een leven aan ellende.
Twaalf mineurakkoorden met slechts één vingerzetting
Vorige keer hebben we uitgelegd hoe je twaalf majeurakkoorden kunt spelen met de lage E-snaar als referentie voor de grondtoon. Nu zijn we terug om je wegwijs te maken in de wereld van de mineur. Ook ditmaal heb je slechts één vingerzetting nodig om twaalf mineurakkoorden te kunnen spelen.
Fun fact: het is dezelfde greep als in het vorige blog, alleen dan één snaar hoger gepakt – op de A-snaar dus. Logisch ook want het Am-akkoord heeft in essentie dezelfde vingerzetting als de E-majeur, alleen dan ergens anders toegepast op het fretbord. Pak je gitaar er maar even bij en speel eerst een E en daarna een Am.
Het geheim van het Am-akkoord ontrafeld
Weet je nog hoe we barré-akkoorden benaderden in het vorige blog? Juist ja, je schuift de vingerzetting van het basisakkoord – in dit geval de Am – een fret omhoog en je compenseert voor de kam van de gitaar door je wijsvinger plat over de snaren te leggen. De fret onder je wijsvinger op de A-snaar bepaalt welk akkoord jij speelt in mineur. Zie het plaatje hieronder voor een overzicht.
Vingerzetting mineurakkoord met de grondtoon op de A-snaar
Met andere woorden, de vingerzetting die je gebruikt om vanaf de lage E-snaar te bepalen welke majeurakkoorden je speelt is – toegepast op de A-snaar – je weg naar de mineurakkoorden. Probeer het uit! Welk mineurakkoord speel je wanneer je deze vingerzetting op de vijfde fret positioneert? Yes, dat is een Dm. En op de negende fret? Spieken op het overzicht mag… Ja! Dat is inderdaad een F#m.
24 akkoorden met slechts één greep
Gefeliciteerd! Je kunt nu met slechts één vingerzetting 24 verschillende majeur- en mineurakkoorden spelen. Had je verwacht dat dit mogelijk zou zijn? Wat je antwoord ook is, het fretbord is nu een stuk overzichtelijker geworden.
Probeer nu met de nieuw opgedane kennis lekker te gaan jammen op nummers die hiervoor hocus pocus leken door de rare barré-akkoorden. Daar hoef je niet meer bang voor te zijn. Volgende keer leggen we je een derde vingerzetting uit waarmee je nog twaalf akkoorden ontgrendeld op de gitaarhals. Maar tot die tijd rest ons niets anders dan je veel speel plezier te wensen. Happy jamming!
