Een power chord, ook wel powerakkoord, is een van de meest gebruikte akkoorden in de rock. Het is zó krachtig en simpel dat het een must is voor elke gitarist om deze te kunnen toepassen. Aangezien het nu Rocktober is nemen we je mee in het krachtige universum van dit akkoord. 
Fun fact: een power chord is geen echt akkoord, maar een harmonie. Waarom? Omdat het een samenspel is tussen de grondtoon en de vijfde interval ook wel de kwint genoemd. Een akkoord bestaat uit minstens drie tonen waarvan de grondtoon en de terts van belang zijn. De terts ontbreekt in de power chord waardoor de samenklank mineur noch majeur is. Daarom klinkt het ook heel erg krachtig en kan ‘ie bij twijfel altijd gespeeld worden. Doe er dus je voordeel mee.
Link Wray
Laten we bij het begin beginnen. De vader van de power chord is Link Wray. Hij introduceerde deze versimpelde manier van akkoordbenadering in het nummer Rumble. Wist hij veel dat deze vier akkoorden tellende track een paradigma verschuiving in de gitaarmuziek teweeg zou brengen. Probeer zelf mee te spelen.
Hoe speel ik een power chord?
Het is je misschien opgevallen dat Chordify geen power chords laat zien. Zoals gezegd komt dit doordat zo’n akkoord een harmonie is en geen akkoord. Daarom moet je het zelf uitvogelen. We helpen je daar wel een handje daarbij. Neem de G bijvoorbeeld. De grondtoon vind je op de derde fret van de lage E-snaar. Plaats je wijsvinger op de G in derde positie op de hals.
De volgende stap is het vinden van de kwint die de harmonie zo krachtig maakt. In de G-toonladder is de vijfde toon een D. Deze vind je in de vijfde positie op de A-snaar. Afhankelijk van de grootte van je handen kun je er voor kiezen om de D met je pink of met je ringvinger in te drukken. Sla de ingedrukte snaren van je gitaar eens aan. Klinkt het fijn? Oh ja zeker wel! Nu je de vingerzetting weet van de G kun je dit figuurtje over de hele hals verschuiven. Ga je bijvoorbeeld twee frets omlaag, richting the topkam, dan speel je een F power chord. Je kunt dit figuur ook over de lengte van de A-snaar spelen.
Omgekeerde power chord
Soms pakken muzikanten de octaaf bij de kwint om de samenklank extra kracht te geven. De octaaf ligt voor power chords op de E-, A- en D-snaar één snaar hoger op dezelfde positie als de kwint. Vanaf de G-snaar moet je zoals eerder gezegd rekening houden met een halve toon verschil.
Als je alleen de kwint en de octaaf pakt – in het geval van een G power chord betekent dat een D op de A-snaar in vijfde positie en G op de D-snaar, ook in vijfde positie – spreken we van een omgekeerde power chord. De meest bekende riff uit de rockhistorie waar je de omgekeerde power chord hoort is Smoke on the Water van Deep Purple.
Rocktober
Nu het Rocktober is hebben we een speciaal kanaal gemaakt met nummers die vol staan met power chords. We breiden dit kanaal elke week uit met zeven tracks uit de rockgeschiedenis. Houd het in de gaten en probeer met de opgedane kennis in dit artikel de opgegeven akkoorden te versimpelen naar power chords.
Probeer het met een nummer als Born in the U.S.A. Dit bestaat uit drie akkoorden: B, E en F#. ‘Hoe pak ik een B als power chord’, hoor ik je al denken. Dat kan gewoon op de E-snaar op de zevende fret. ‘Waar ligt dan de kwint?’ Yup, twee fretten hoger op de A-snaar, dus negende fret. Superhandige positie, want als je deze vingerzetting verplaatst naar A- en D-snaar heb je een E power chord te pakken. Schuif je deze twee fretten omhoog dan zit je op de F#. Probeer het zelf. En vergeet ondertussen ook niet te stemmen voor je favoriete rockster in de Rocktober poll. Happy jamming!
